Eindelijk nieuwe laarsjes gevonden!

Ik ben best gek op schoenen. Mijn schoenen stash is redelijk uitgebreid, moet ik met het schaamrood op de wangen bekennen.

Laarsjes

Voor de herfst en winter gaat mijn voorkeur zonder twijfel uit naar enkel-laarjes. Ik ben werkelijk dol op dat soort laarsjes en heb doorheen de jaren dan ook een mooie collectie bijeen geshopt. De meeste kocht in met hele hoge kortingen in de solden, anders was ik onderhand allang failliet geweest, denk ik ;-).

Het voordeel van dat soort laarsjes is dat ze bij heel veel makkelijk combineren: onder een rokje, een jurkje of een skinny jeans… het kan allemaal.

Meestal draag ik -uit gemakzucht- mijn favoriete paar laarsjes (zwarte van nubuck leder met een halfhoge hak), maar tot mijn grootste spijt hebben ze afgelopen winter zoveel overuren moeten draaien dat ze er niet meer zo netjes uitzien. “Eindelijk nieuwe laarsjes gevonden!” verder lezen

Wat worden ze groot!

Kindjes blijven niet klein. Mijn twee oudste kinderen zijn inmiddels groter dan mezelf, en onze jongste is vandaag een heuse achtjarige geworden! Wat is dat al groot, ACHT jaar. Het lijkt wel gisteren toen hij nog op zijn loopfietsje rondreed…

Soms kan ik met weemoed terugdenken aan de tijd dat de kinderen nog aan mijn rokken hingen, maar meestal zie ik de voordelen van een ouder wordend nageslacht wel in. Je krijgt een heel pak vrijheid terug, en dat is eigenlijk wel leuk, laten we eerlijk wezen.

Het enige nadeel aan groter wordende kinderen is natuurlijk dat de tijd ook voor onszelf niet blijft stilstaan. “Wat worden ze groot!” verder lezen

Opkomen voor jezelf, hoe doe je dat?

Opkomen voor jezelf, assertief zijn, je niet als een voetveeg laten behandelen, haar op je tanden hebben, niet over je laten lopen…

Het zijn allemaal synoniemen voor iets waar veel mensen het best moeilijk mee hebben. Ook ikzelf… Ja, achter dat laagje vernis van de zelfverzekerde vrouw, schuilt soms nog een onzeker klein meisje dat bang is dat mensen boos gaan worden als ze haar mening durft te zeggen.

Opkomen voor jezelf: waarom is dat zo moeilijk?

Al jaren vraag ik me af waarom ik het zo moeilijk vind om assertief te zijn. Ik probeer het wel hoor, maar telkens als ik mijn moed bijeenraap en opkom voor mezelf, krijg ik het deksel op mijn neus.

Het gaat zelfs zover dat mensen -waar ik reeds jaren prettig mee omga- me helemaal de rug toekeren, omdat ik (eindelijk eens) mijn mening durf te zeggen over iets wat ik helemaal niet oké vind.  Dan merk je dat ze je ‘ontvrienden’ op Facebook en niets meer met je te maken willen hebben. En via via hoor je verhalen (die volledig uit de context zijn gerukt) over heel de kwestie. Erg flauw vind ik dat. Wat is zo’n ‘vriendschap’ dan ooit waard  geweest? Nochtans ben ik nooit onbeleefd of onrespectvol geweest, de enige ‘fout’ die ik heb gemaakt is: opkomen voor mezelf. “Opkomen voor jezelf, hoe doe je dat?” verder lezen

Dierenliefde: hoe ver moet je gaan?

Ik ben een dierenvriend. Ja… dat durf ik wel van mezelf te zeggen. Ik ben me er heel erg van bewust dat dieren -net als mensen- emoties zoals pijn en stress ervaren. Dat is een feit waar niemand nog aan hoort te twijfelen.

Maar waarom is er dan zoveel dierenleed in de wereld? Het is een vraag die ik mezelf regelmatig stel, en waar misschien geen eenduidig antwoord op te geven is.

Ben ik wel een dierenvriend?

Ik durf dus -zoals ik al zei- van mezelf te beweren dat ik een dierenvriend ben, maar klopt dit eigenlijk wel? Als ik heel eerlijk ben maak ik bijna dagelijks keuzes die (veel) dierenleed met zich meebrengen… “Dierenliefde: hoe ver moet je gaan?” verder lezen

Review droogshampoo Aussie

Droogshampoo, met een puberdochter in huis is dit één van de verzorgingsproducten die werkelijk niet aan te slepen zijn. Pubers hebben namelijk vaak last van vet haar. Volgens mij -maar ik ben geen dokter natuurlijk- komt dit door de hormoontjes die door hun lijf gieren en af en toe eens goed op hol slaan.

Droogshampoo, onmisbaar voor een pubermeisje

Mijn dochter heeft gelukkig (nog) geen last van pukkels en een vette huid, maar haar haren bezorgen haar wel de nodige kopzorgen. Pubers zijn namelijk ook ijdele beestjes. Geen denken aan dat ze met een vettige kop naar school vertrekken. Jammer genoeg moet mijn dochter elke dag om kwart over zeven de deur uit en heeft ze dus geen tijd om elke ochtend uitgebreid te douchen. Vaak neemt ze ’s avonds een douche, maar ook dat is helaas geen garantie tegen vet haar. Die puberharen worden zo snel vet, écht niet te geloven. “Review droogshampoo Aussie” verder lezen

Dag vreemde kat, wat ben je mooi!

De laatste weken sluipt er bijna dagelijks een kat rond in onze tuin. Eerst had ik het niet door en dacht ik dat onze hond Fleur weer eens op imaginaire wezens aan het blaffen was… Ze blaft ook op haar spiegelbeeld of op leeuwen op tv. Ze vindt zichzelf dan een hele held (een held op sokken haha).

Maar er is wel degelijk een bezoeker in onze tuin. De eerste keer zag ik haar (of hem, maar ik denk dat het een ‘haar’ is, vraag me niet waarom) toen ze voor het raam aan de zijkant van onze woonkamer zat. Ze keek me recht in de ogen met haar betoverend mooie blik. Ze bleef zitten, en we staarden mekaar aan. Toen mijn zoontje de kamer binnenkwam stoof ze plots weg, onder de struiken. “Dag vreemde kat, wat ben je mooi!” verder lezen

Mijn grootste supermarkt ergernis

Naar de supermarkt gaan is niet direct mijn grootste hobby. Ik doe het écht niet graag. Gelukkig heb ik een man die het wel heel leuk vind om boodschappen te doen. Meestal neemt hij -met plezier- dit klusje van mij over. Jeetje, ik klink echt wel als een verwend nest.

Gisteren kon ik er niet onderuit en moest ik zélf naar de supermarkt. Zie je wel dat ik een verwend nest ben. Ik ging naar de supermarkt die ik aangenaamste (lees: het minst erg) vind om mijn boodschapjes te doen: de Lidl (neen, niet gesponsord). De Lidl is maar 5 minuutjes hier vandaan, de prijzen zijn er ok en ik weet er alles liggen.

Supermarktstress

In van die hele grote supermarkten krijg ik stress: keuzestress. Er is gewoon veel te veel keuze en ze veranderen er alles constant van plaats. Bloedirritant, vind ik dat. Dit heb je veel minder in de Lidl, daarom kom ik er liever. “Mijn grootste supermarkt ergernis” verder lezen

De lente is in aantocht, dus we schieten weer in actie in de tuin!

Gisteren was het zo’n mooie dag! Ik weet niet hoe het weer bij jullie was, maar hier scheen de zon bijna de hele dag. Je merkt aan alles dat de lente nu eindelijk op komst is. Yes!

Ik besloot de tuin in te trekken en aan de slag te gaan. Sommige mensen hebben een hekel aan tuinieren, maar ik vind het leuk en ontspannend. Voorwaarde is wel dat het weer een beetje meezit, anders vind ik er ook niet veel aan.

Na de winter ben ik altijd zooo blij dat ik weer mijn tuin in kan om te snoeien, te wieden, te planten,… Het is echt één van de meest dankbare werkjes in het huishouden, vind ik. Want ja, de tuin onderhouden reken ik ook tot mijn huishoudelijke taken. En eerlijk: ik haal er véél en véél meer voldoening uit dan uit strijken of ramen poetsen. “De lente is in aantocht, dus we schieten weer in actie in de tuin!” verder lezen

Mooi wakker worden vandaag #2

Wauw, wat ziet alles er prachtig uit vandaag! Het blijft toch betoverend mooi, alles bedekt onder zo’n laagje sneeuw. Telkens weer opnieuw…

En dit keer is het échte sneeuw en geen ‘industriële sneeuw‘, zoals aan het begin van de week.

De kleinste verheugd zich al om straks lekker in de sneeuw te spelen, de oudsten draaien zich nog even om in hun bed.

En ik… ik geniet van het uitzicht 🙂

 

Heeft het bij jullie ook gesneeuwd?

 

Zou jij je hond laten klonen?

Enkele dagen geleden las ik in de media dat Barbra Streisand haar overleden hond heeft laten klonen. Ze heeft nu twee genetisch identieke kopieën van haar vorige hond.

Een dure grap, dat klonen

Voor de modale mens is het klonen van zijn hond onbetaalbaar. De kostprijs hiervoor zou rond de 200000 dollar liggen. Als geld geen bezwaar is kan je terecht bij gespecialiseerde firma’s in de VS of Zuid-Korea om je geliefde viervoeter te laten klonen. Het volstaat blijkbaar om een stukje huid van de -al dan niet- overleden hond op te sturen. “Zou jij je hond laten klonen?” verder lezen